Kiedy pewnego razu na Sci-Fi Chanel obejrzałem Serenity, będący zamykającym odcinkiem serialu Firefly, więc stwierdziłem że być może natrafiłem na stację telewizyjna puszczającą ciekawe filmy i seriale. Pewny więc swego po jakimś czasie wyszukałem sobie nowy film, który przykuł moją uwagę plakatem. Był to Szkolny areszt. Opis nie szczególnie zachęcał, ale stwierdziłem "Co mi tam, raz się żyje". Niestety, kiedy rozsądek krzyczy "Stój", lepiej go posłuchać.
Mamy lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku. Grupa licealistów podczas głupiego kawału zamyka w piecu swego kolegę, który ginie w płomieniach, gdy przypadkowo dochodzi do zaprószenia ognia. Czasy współczesne. Do tej samej szkoły przyjeżdża nowa nauczycielka historii, akurat w dniu trzydziestej rocznicy tragicznego wypadku. Kiedy po południu cała szkoła jedzie na mecz, w budynku pozostają jedynie uczniowie, którzy otrzymali szkolny areszt, oraz dwoje nauczycieli. Na zewnątrz rozpętuje się złowieszcza burza, a duch tragicznie zmarłego ucznia rusza po swoją krwawą zemstę.
Tradycyjnie, jak to w tego typu produkcjach bywa, ofiary demonicznego poltergeista pakują się prosto w jego mordercze łapki, całkowicie lekceważąc wszelkie złe omeny. Niemniej w "Szkolnym areszcie" nie głupota postaci powoduje grymas rozczarowania na twarzach widzów, a katastrofalna gra aktorska i do bólu bezsensowne kwestie dialogowe. Nie wiem, gdzie szukano "talentów" mających grać w tym filmie, ale chyba nie w szkole aktorskiej. Praktycznie każdy z aktorów dał ciała i pokazał, że czeka go jeszcze wiele lat ciężkiej pracy, zanim w ogóle osiągnie choćby namiastkę poziomu Rysia z "Klanu".
Scenarzyście natomiast należą się ostre kije po łapach, za to jak zniszczył naprawdę ciekawy pomysł na młodzieżowy horror. Sama idea produkcji nie jest oczywiście niczym nowym, niemniej poszczególne jej rozdziały tworzą w całokształcie naprawdę ciekawą historię grozy. Gdyby jeszcze kwestie dialogowe były ciekawe lub co ważniejsze miały ręce i nogi oraz nie kończyły się w połowie przypadków przekleństwami, to nawet mimo kiepskiej gry aktorskiej film obejrzałoby się ze smakiem. Zwłaszcza że w kilku miejscach mamy nawet ciekawe zwroty akcji, choć niejednokrotnie przewidywalne.
Czarę goryczy przepełniają beznadziejne efekty specjalne. Nie wymagam od komercyjnych produkcji telewizyjnych efektów komputerowych na skale Baya, ale jednak mogłyby prezentować choć taki poziom jak w "Serenity" czy choćby "Battlestar Galactica". Zamiast tego mamy coś pokracznego, co przypomina robotę raczkującego informatyka, który dopiero uczy się instalować Windowsa. Na tle tego wszystkiego widnieje postać Davida Carradine'a, któremu film jest dedykowany. Zawsze miałem wielki szacunek do tego aktora i nie rozumiem, jakim cudem dał się namówić do udziału w tej produkcji, do tego u schyłku swych dni, gdyż film miał premierę niecały rok po jego śmierci. Ostatecznie nie polecam "Szkolnego aresztu", natomiast na przyszłość będę starał się bardziej uważnie dobierać telewizyjny repertuar.
Mamy lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku. Grupa licealistów podczas głupiego kawału zamyka w piecu swego kolegę, który ginie w płomieniach, gdy przypadkowo dochodzi do zaprószenia ognia. Czasy współczesne. Do tej samej szkoły przyjeżdża nowa nauczycielka historii, akurat w dniu trzydziestej rocznicy tragicznego wypadku. Kiedy po południu cała szkoła jedzie na mecz, w budynku pozostają jedynie uczniowie, którzy otrzymali szkolny areszt, oraz dwoje nauczycieli. Na zewnątrz rozpętuje się złowieszcza burza, a duch tragicznie zmarłego ucznia rusza po swoją krwawą zemstę.
Tradycyjnie, jak to w tego typu produkcjach bywa, ofiary demonicznego poltergeista pakują się prosto w jego mordercze łapki, całkowicie lekceważąc wszelkie złe omeny. Niemniej w "Szkolnym areszcie" nie głupota postaci powoduje grymas rozczarowania na twarzach widzów, a katastrofalna gra aktorska i do bólu bezsensowne kwestie dialogowe. Nie wiem, gdzie szukano "talentów" mających grać w tym filmie, ale chyba nie w szkole aktorskiej. Praktycznie każdy z aktorów dał ciała i pokazał, że czeka go jeszcze wiele lat ciężkiej pracy, zanim w ogóle osiągnie choćby namiastkę poziomu Rysia z "Klanu".
Scenarzyście natomiast należą się ostre kije po łapach, za to jak zniszczył naprawdę ciekawy pomysł na młodzieżowy horror. Sama idea produkcji nie jest oczywiście niczym nowym, niemniej poszczególne jej rozdziały tworzą w całokształcie naprawdę ciekawą historię grozy. Gdyby jeszcze kwestie dialogowe były ciekawe lub co ważniejsze miały ręce i nogi oraz nie kończyły się w połowie przypadków przekleństwami, to nawet mimo kiepskiej gry aktorskiej film obejrzałoby się ze smakiem. Zwłaszcza że w kilku miejscach mamy nawet ciekawe zwroty akcji, choć niejednokrotnie przewidywalne.
Czarę goryczy przepełniają beznadziejne efekty specjalne. Nie wymagam od komercyjnych produkcji telewizyjnych efektów komputerowych na skale Baya, ale jednak mogłyby prezentować choć taki poziom jak w "Serenity" czy choćby "Battlestar Galactica". Zamiast tego mamy coś pokracznego, co przypomina robotę raczkującego informatyka, który dopiero uczy się instalować Windowsa. Na tle tego wszystkiego widnieje postać Davida Carradine'a, któremu film jest dedykowany. Zawsze miałem wielki szacunek do tego aktora i nie rozumiem, jakim cudem dał się namówić do udziału w tej produkcji, do tego u schyłku swych dni, gdyż film miał premierę niecały rok po jego śmierci. Ostatecznie nie polecam "Szkolnego aresztu", natomiast na przyszłość będę starał się bardziej uważnie dobierać telewizyjny repertuar.
Moja ocena:
3
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
